लहू जरा आया...

मुडके देखा तो वक़्त वह फिर ना आया,

जिसकी थी आरजू वह सख्स भी ना आया,

बेवफा कैसे कहू, ना थी खबर उसको,

मेरी खता थी दिल उस पर मेरा आया,

लिखे थे कुछ पन्ने, थोड़े फाड़ दिए,

उड़ गए बाकी, हवा का जो झोका आया,

किसे कहु "अपना",  किसे "पराया" समझु,

निभाता रहा रिश्ते जो समझ ही ना पाया,

भरते है जख्म नहीं भरते चाक-ए-जिगर,

फिर किसीने छेड़ा, लहू जरा आया...

" શું છે તારું મુખ્ય ધ્યેય ? "

ક્યાં થી આવ્યો ? કોણ છે તું ?

એ ભલા માનસ તું કહે, 
કર્મ શું છે તારું અહીં ? 

શું છે તારું મુખ્ય ધ્યેય?

રડતો હતો જન્મ્યો  ત્યારે,

સિલસિલો હજી પણ છે,

છુપાયું છે સ્મિત તુજ માં,

શું તને ખબર પણ છે?

ખીલ્યું જો પુષ્પ જીવન માં, 

તો કાંટાળું ક્ષુપ પણ છે,

છે  તરસ મીઠા પાણીની

 અને સહેરાનું રણ પણ છે,

ધોમધખતા તાપમાં ક્યાંક

 ઠંડો વૃક્ષનો છાયો પણ છે,  

 પાનખરમાં સૂખા પાંદડા ઉડાવતો  

 આહલાદક પવન પણ છે,

પ્રારબ્ધ નથી તારા હાથમાં,

તો શું ? કર્મનું ફળ પણ છે,

દુશ્મનોની ભીડમાં જ ક્યાંક,

દોસ્તીનો સાથ પણ છે,

शायरी

"तेरी आँखों के जरिये दिल में उतरना चाहते थे हम,

तेरी जुल्फों की रेशमी छाव में सोना चाहते थे हम,

हमको जलाया तेरी बेरुखी ने वरना,

तेरी मोहाब्बत की आग में जलना चाहते थे हम"

"तेरी चिठ्ठी आई है"

बस कुछ दिन हुए, तुम गए परदेश,

और तेरी चिठ्ठी आई है,

हमें तो हर पल होता था अहेसास,

शायद तेरी चिठ्ठी आई है,

तुम क्या गए शहर से, हर तरफ 

अजीबसी ख़ामोशी छाई है,

जीवन के अंधेरो में गुम हो गई,

यक़ीनन तू मेरी पड़छाई है,

चुभने लगी है जो साँसों में,

ये कैसी चली पुरवाई है,

उजाड़ गई दिल की बस्ती को,

आज ऐसी बारिश आई है,

मेरे मन के आँगन याद तेरी,

बीते लम्हों की बारात लाइ है,

कुछ देर पहेले ही तो सूखी थी !,

फिर वह आँख भर आई है.................तेरी चिठ्ठी आई है

"एक अफसाना "

मस्त रहेते थे मस्तीमे मस्ताने की तरह,
सजी रहेती थी महेफिले मयखानों की तरह,

वह मिला हमसे कभी अनजाने की तरह,
जिसके चहेरे पर मर मिटे परवाने की तरह,

लेते थे जिसका नाम हरपल दीवाने की तरह,
छलकती थी आँखे यादमे पयमाने की तरह,

जिसके ख्वाबो को संभाला था खजाने की तरह,
जिसके बिन राते लगती थी विराने की तरह,

रहेता था वह साँसोंमें गुनगुनाने की तरह,
भूल गया वह हमें "एक अफसाने" की तरह.......

પૂનમ ની અજવાળી રાત !

આભને ઉજાસ થી ભરી દેતી અજવાળી એ રાત મને ગમે છે,
તારલા ની ઓઢણી ઓઢીને આવતી ચાંદની રાત મને ગમે છે,

કંઈક મધુર ગણગણતી છતાં ચુપ રહેતી એ રાત મને ગમે છે,
ક્યારેક તડપાવતી તો ક્યારેક સહેલાવતી એ રાત મને ગમે છે,

હસાવતી તો કદી રડાવતી, કદી ઉદાસ રહેતી એ રાત મને ગમે છે,
બેચૈન કરી જતી કે પછી ગુમસુમ રહેતી એ રાત મને ગમે છે,

મનને ઉડાડી ઉંચે ગગનમાં લઇ જતી એ રાત મને ગમે છે,
સદા શીતળતા જ બક્ષતા ચંદ્રમાંની એ રાત મને ગમે છે,

પ્રેમી હૈયાને આખી રાત જગાડતી એ રાત મને ગમે છે,
ચારેકોર પ્રેમની મધુર સુવાસ ફેલાવતી એ રાત મને ગમે છે,

રાધા-કૃષ્ણના સુંદર અને પવિત્ર મિલન ની એ રાત મને ગમે છે,
કવિ ની કલ્પનાની પરાકાષ્ઠાએ જતી એ રાત મને ગમે છે,

ચકોરની પ્રીતભરી નજરોવાળી મોહક એ રાત મને ગમે છે,
સૃષ્ટીકારના અસ્તિત્વનો અહેસાસ કરાવતી એ રાત મને ગમે છે,

शायरी

सुकून नहीं मिलता एक गर्दिश-ऐ-जहाँ में,

तन्हाईयोमे भी यादो की भीड़ लगी रहेती है,

जर,जोरू,जमीन की जद्दोजहेत में मशरूफ है आदमी,

इंसान बनने के लिए वक़्त की कमी रहेती है,

शायरी

तारुख अगर जिंदगी से करे तो जवाब उसका मौत होगा,

परवाना जो शमा से मिले तो अंजाम उसका मौत होगा,

गुझादिलो के लिए पैगाम-ऐ-जंग भी मौत होगा,

जांबाजों के लिए मकसद-ऐ-करम ही मौत होगा...